Ervaring toevoegen

Brugklasser in havo 4

Na vier leuke jaren Ubbo Onstwedde fietste ik, met inmiddels diploma VMBO-TL op zak, mijn eerste schooldag 2016 vol frisse moed naar het Ubbo aan de Stationslaan in Stadskanaal.

 

Ondanks “van Ubbo naar Ubbo” vond ik het toch best spannend. Ik ontmoette mijn klasgenoten in het lokaal van onze mentor meneer Titawano.Terugkijkend denk ik dat ik eerder m’n klasgenoten leerde herkennen dan de lokalen binnen het schoolgebouw.

Dat schoolgebouw, zoveel groter en anders dan “klein Onstwedde met de slechts 15 lokalen”. Ik zie me nog lopen, rennen, met m’n veel te zware rugzak. Zoekend, “de weg vragend”, gang in, gang uit, trap op, trap af. Ik voelde me “brugklasser” in die op dat moment in mijn beleving echt veel té grote school. De les- en dus lokalenwissel bracht me een totaal nieuwe ervaring. Ieder nieuw lesuur gewoon 5 tot 10 minuten te laat binnenrennen.

 

De “brug” heb ik die eerste dag vaker gezien dan me lief was. Enkele leraren probeerden me de weg goed uit te leggen, maar onduidelijk of onbegrepen, ik belandde keer op keer weer op “de brug”.

Zo nu en dan “gered” door een oud klasgenoot, bekende of gewoon “geluk” kreeg ik na een aantal schooldagen het “lokalen-systeem” door.

Ik navigeerde op soort vak en met gebruik van m’n eigen ezelsbruggetjes weet ik inmiddels feilloos ieder lokaal en docent te vinden. Lokaalnummers weet ik nog steeds niet.

 

Al snel merkte ik ook een groot voordeel van deze grotere school op. Huiswerk maken in een drukke lawaaierige aula is verleden tijd. De Mediatheek in de Stationslaan is een plek waar ik graag zit te werken. Er hangt een rustige, fijne, relaxte sfeer. Ik ben er graag.

Dat laatste geldt eigenlijk voor het hele gebouw. Bijna een half jaar na mijn eerste schooldag kan ik concluderen dat ik het erg naar mijn zin heb op deze school. Maar ik zal niet meer snel vergeten hoe onhandig ik me voelde tijdens de eerste schooldagen van mijn Havo 4 schooljaar.

 

Thuiskomend wist ik mijn eerste dag in één zin samen te vatten:

“Ik voelde me net weer een brugklasser”

 

Bai Ling Blekman